Fiili çalışma süresi ile kastedilen, işçinin yerine getirmekle yükümlü olduğu işi fiilen yerine getirdiği süredir. Bu sürenin içine işçinin yolda geçirdiği süreler, giyinme ve soyunmaya ayırdığı süreler ile ara dinlenmeleri dahil değildir.
Her ne kadar fiili çalışma süresi içerisinde işçi doğrudan işini yapıyor olsa da bu süre içinde işçinin hiç aralık vermeden işini yapıyor olmasından elbette bahsedilemez. Ancak bu nefeslenmek için verilen aralar, fiili çalışma süresine etki etmeyecektir. Burada önemli olan işçinin edimini ifa etmekle geçirdiği sürelerdir. İş Kanunundaki çalışma sürelerinden anlaşılması gereken de fiili çalışma süreleridir.
İlginizi Çekebilir: Türkiye’de Yabancılara Çalışma İzni Nasıl Alınır?
Oysa Türk Hukuku bakımından çalışma süreleri tanımı yapılırken fiili çalışma süresinin esas alınması kanaatimizce uygun değildir. Zira farazi çalışma süreleri başlığı altında Kanunda işçinin fiilen çalışmamış olsa da bazı durumların çalışma süresinden sayılacağı hususu ele alınacaktır. Ancak olması gereken bakımından çalışma süresi tanımının işçi-işveren arasındaki kişisel bağımlılık esası çerçevesinde belirlenmesi böylelikle tanımın daha kapsayıcı bir nitelik kazanacağı kanısını taşımaktayız. Ancak “bağımlılık” kıstasını 1475 sayılı kanun dönemindeki anlamıyla elbette değerlendirmemek gerekmektedir.
İlginizi Çekebilir
Kurumsal danışmanınız olalım
Bizi aramak için 444 7 284
Şirketimiz en kısa zamanda sizinle iletişime geçecektir.